Jak wyświetlić listę katalogów w systemie Linux?

Praca w Linuksie często przypomina poruszanie się po ogromnej bibliotece. Zamiast półek masz katalogi (foldery), a zamiast książek masz pliki. Aby być skutecznym administratorem systemu, programistą, a nawet ciekawskim początkującym, musisz opanować podstawy poruszania się po tej strukturze. Jedną z najważniejszych umiejętności jest nauka tworzenia list katalogów. Ten artykuł przeprowadzi cię przez różne podejścia, wyjaśni ich zalety i wady oraz pokaże, kiedy każda metoda ma sens.

Dlaczego listowanie katalogów jest ważne

Na komputerze osobistym możesz tylko od czasu do czasu zajrzeć do folderu “Dokumenty” lub “Pobrane”. Jednak na serwerze katalogi są podstawą codziennych zadań:

Administracja systemem: szybkie sprawdzenie, co znajduje się w /etc/ lub /var/log/.
Hosting WWW: znajdowanie folderów projektów w /var/www/.
Rozwój: identyfikacja ukrytych katalogów, takich jak .git/ lub .venv/.
Bezpieczeństwo: sprawdź, co jest zainstalowane i uruchomione w systemie.

W skrócie: jeśli nie wiesz, jak efektywnie wylistować katalogi, zawsze będziesz czuł się zagubiony.

Najprostszy sposób: ls

Polecenie ls jest domyślnym narzędziem do wyświetlania zawartości folderu. Uruchamia się je bez argumentów:

To pokazuje zarówno pliki, jak i katalogi. Jeśli chcesz zobaczyć tylko katalogi:

Oto co się dzieje:

-d mówi ls, aby nie zagłębiał się w każdy katalog.
*/ jest wzorcem powłoki, który dopasowuje wszystkie katalogi w bieżącym folderze.

Jest jednak pewne ograniczenie: ukryte katalogi (te zaczynające się od kropki, jak .git) nie będą wyświetlane.

Jeśli chcesz również uzyskać szczegółowe informacje – uprawnienia, własność, znaczniki czasu – uruchom:

Użyj tego, gdy chcesz tylko szybko rzucić okiem, ale pamiętaj, że nie jest to najbardziej niezawodna metoda dla skryptów.

Bardziej niezawodna metoda: find

find jest jak reflektor: może skanować system w poszukiwaniu katalogów na dowolnej głębokości.

Wyświetla listę wszystkich katalogów rekurencyjnie od bieżącej lokalizacji:

Tylko katalogi najwyższego poziomu (przenośne w systemach Linux, macOS, BSD):

Jeśli korzystasz z GNU/Linux (większość dystrybucji VPS), możesz użyć prostszej wersji:

Kiedy używać find:

Chcesz uwzględnić ukryte katalogi.
Potrzebujesz rekurencyjnych wyników.
Piszesz skrypt i potrzebujesz spójności między systemami.

Dlaczego nie ls -l | grep “^d”?

Czasami można spotkać się z taką sugestią:

Filtruje wyjście ls -l, aby pokazać tylko katalogi (ponieważ zaczynają się od d).

Ale to podejście jest kruche:

Różne lokalizacje lub ustawienia kolorów mogą przerwać parsowanie.
Symboliczne linki do katalogów nie będą wyświetlane.
Nie jest niezawodne dla automatyzacji.

Lepiej zamiast tego użyć find.

Najlepsze praktyki

Do tworzenia skryptów: użyj find – przenośne, spójne i działa z ukrytymi katalogami.
Do szybkiego sprawdzania: ls -d */ jest w porządku – pamiętaj tylko, że ignoruje ukryte foldery.
Struktura wizualna: użyj drzewa.
Dla bezpieczeństwa: zawsze dokładnie sprawdzaj ukryte katalogi – często przechowują one ważną konfigurację (.ssh, .git, .config).
Podsumowanie

Listowanie katalogów jest podstawową, ale niezbędną umiejętnością Linuksa. W zależności od kontekstu, masz do dyspozycji kilka narzędzi:

ls -d */ do szybkiego sprawdzania.
find . -mindepth 1 -prune -type d dla wiarygodnych wyników najwyższego poziomu.
tree -d dla wizualnej mapy systemu.

Na serwerze VPS lub dedykowanym AlexHost polecenia te pomagają zachować pełną kontrolę nad środowiskiem, niezależnie od tego, czy wdrażasz aplikacje, monitorujesz dzienniki, czy po prostu eksplorujesz system plików. Ich opanowanie pozwoli ci zaoszczędzić czas, uniknąć błędów i sprawi, że poczujesz się jak w domu na każdej maszynie z systemem Linux.